پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

صالح نیکبخت نوشت: به عنوان یک حقوقدان متاسف می‌شوم که می‌شنوم مجلس به جای تصویب قوانین کاربردی و کارآمد که فاصله ایران را با حکومت‌هایی، چون طالبان و... یادآور می‌سازد، دست به اقدامات و تصمیماتی می‌زند که دقیقا در مسیر راه همین گروه‌های تندرو است.

«لحظه‌ای که کتک می‌خوردم و سرم کوبیده می‌شد به در و دیوار، وقتی روی سینه‌ام می‌نشست و دستش را روی دهنم می‌گذاشت تا خفه‌ام کند، لحظه‌ای که همه جا سیاه می‌شد و دیگر رو به مرگ می‌رفتم، با خودم فکر می‌کردم چرا ادامه می‌دهم؟» بیتا حالا 4 سال است جدا شده اما گذشت سال‌ها از غم و درد آن روزها کم نکرده. دردی که حالا روی روحش سایه انداخته و گاهی دستانش را دور گلویش می‌اندازد. خاطراتی که تا آخر عمر همراهش می‌ماند مانند همه زنانی که تجربه خشونت خانگی را با روح و جسم خود حس کرده‌اند. مانند نسترن، فریده و ماهرخ که در این گزارش با آنها صحبت کردم تا از زبان خودشان روایت زندگی‌شان را بشنوم.

فرهنگ زن ستیز ما مملو از چنین اشارات و اصطلاحات رایج و جنسیتی است که ریشه های چند صد ساله دارد .واژه زن ذلیل تنها یکی از این واژه هاست که اتفاقا در مقایسه با دیگر اصطلاحات کمتر اهانت آمیز است .فارغ از دلایل حقوقی و اجتماعی ،اقتصادی و خانوادگی، امر روحی و روانی نیز در این مساله نقش مهمی دارد .متاسفانه زنان به عنوان نیمی از شهروندان شهرها، نیازهای‌شان در طراحی شهر دیده نشده است.سالیان متمادی است که رسانه‌ها از خشونت علیه زنان می نویسند و به درازی تاریخ هم فعالان حقوق زنان رعایت حقوق زنان در مقابل جامعه مرد سالار را فریاد می‌زنند؛ اما این پدیده همچنان زیر پوست کبود و روان از هم گسیخته زنان نفس می‌کشد، حال با این وصف همچنان رسانه‌ها به نقل از کارشناسان حقوقی، روان‌شناسی وجامعه‌شناسی تحلیل می نگارند اما اینکه این تحلیل چه میزان در کشیدن ترمز خشونت فیزیکی وغيرفیزیکی علیه زنان کاسته است، آماری دقیقي از تحلیل گفتمان رسانه‌ای در دست نیست.

مهین‌دخت داودی معاون قضایی رئیس کل دادگستری استان تهران، تشکیل دادگاه ‌های خانواده را یکی از دستاوردهای مثبت قانون اساسی جمهوری اسلامی می داند و می گوید: دادگاه های خانواده در جهت حفظ حقوق زنان و حفظ کیان خانواده دایر شد.